Hardere aanpak van partnergeweld


Wetende dat het aantal geregistreerde gevallen slechts het topje van de ijsberg is, gaat het in de politiezone Arro Ieper om een alarmerende evolutie. Daarom maakt de lokale politiezone van de strijd tegen partnergeweld een absolute prioriteit in het nieuwe actieplan 2009-2012.

 

"Actief meewerken aan de Witte Lintjes Campagne van de provincie (van 25 november tot 6 december), een intensieve samenwerking met de scholen, het gerecht en Centrum voor Algemeen Welzijnswerk De Papaver, agenten opleiden om signalen van partnergeweld sneller op te pikken en om slachtoffers en daders beter te kunnen begeleiden wanneer ze opgeroepen worden bij huiselijk geweld, enz. Het zijn goede initiatieven om het partnergeweld in de regio aan te pakken, maar er is meer nodig", zegt Sabien.

 

Effectieve toepassing en uitbreiding van zero tolerance beleid

 

Naast preventie door sensibilisering, een betere aanpak van meldingen en nazorg voor slachtoffers én daders, is er nood aan een eenvormige en kordate strafrechtelijke aanpak van intrafamiliaal geweld. Uit cijfers van het college van de procureurs-generaal blijkt dat driekwart van de strafdossiers over partnergeweld wordt geseponeerd, onder andere omdat de toestand intussen is geregulariseerd (in een kwart van de gevallen) of wegens technische redenen zoals geen misdrijf, onvoldoende bewijslast, verjaring, onbekende dader, enz. (in een derde van de gevallen). In slechts 12 procent van de gevallen volgt een dagvaarding en een proces", zegt Sabien, die minister van Justitie Stefaan De Clerck in het parlement zal confronteren met deze cijfers.

 

Sabien vraagt niet alleen een effectieve toepassing van het zogenaamde zero tolerance beleid, dat sinds begin 2006 van kracht is, maar ook om een tandje bij te steken. "Het is goed dat de getuigenissen sindsdien op tape worden vastgelegd, zodat ze eventueel later tijdens een proces kunnen worden gebruikt. Maar helaas komt het nog te weinig tot een proces. De politie kan sinds het nultolerantiebeleid de dader vragen het huis te verlaten. Maar ook dat is onvoldoende. Het slachtoffer van partnergeweld zou zelf snel een tijdelijke uithuisplaatsing van de dader moeten kunnen verkrijgen", geeft Sabien tot slot als voorbeelden.