Jaarlijks gemiddeld 260 videoverhoren door zorgteams van West-Vlaamse politiezones


Het aantal videoverhoren stijgt in ons land jaar na jaar: van 2.824 in 2007 over 3.085 in 2008 tot 3.215 in 2009. Gemiddeld vinden er elke dag dus 9 dergelijke videoverhoren plaats. Dat blijkt uit het antwoord van minister van Binnenlandse Zaken Annemie Turtelboom op een schriftelijke vraag van Sabien. In de West-Vlaamse politiezones blijft het aantal verhoren stabiel: 272 in 2007, 242 in 2008 en 276 in 2009:

POLITIEZONES

2007

2008

2009

Regio Nieuwpoort

 

 

 

Westkust (De Panne - Koksijde - Nieuwpoort)

25

20

19

Oostende

16

11

14

Middelkerke

0

6

2

Spoorkin (Alveringem - Lo-Reninge - Veurne)

8

6

14

Regio Brugge

 

 

 

Brugge

23

21

31

Damme - Knokke-Heist

9

5

5

Het Houtsche (Beernem - Oostkamp - Zedelgem)

3

9

1

Bredene - De Haan

6

4

3

Blankenberge - Zuienkerke

11

1

3

Regio Diksmuide

 

 

 

Polders (Diksmuide - Houthulst - Koekelare - Kortemark)

18

12

12

Ieper (Ieper - Wervik - Heuvelland - Mesen - Poperinge - Vleteren - Langemark -Poelkapelle - Moorslede - Staden - Zonnebeke)

34

25

35

Regio Roeselare

 

 

 

Riho (Hooglede - Roeselare - Izegem)

14

16

8

Regio Tielt (Ardooie - Pittem - Ruislede - Tielt - Wingene - Lichtervelde)

4

2

5

Kouter (Gistel - Ichtegem - Jabbeke - Oudenburg - Torhout)

13

11

12

Regio Kortrijk

 

 

 

Gavers (Deerlijk - Harelbeke)

17

11

15

Vlas (Kortrijk - Kuurne - Lendelede)

19

27

20

Mira (Waregem - Anzegem - Spiere-Helkijn - Zwevegem - Avelgem)

19

21

28

Grensleie (Menen - Ledegem - Wevelgem)

22

12

28

Midow (Dentergem - Ingelmunster - Meulebeke - Oostrozebeke - Wielsbeke)

11

22

21

TOTAAL

272

242

276

 

"Heel wat politiezones hebben een speciaal videoverhoorlokaal om kinderen te verhoren, die het slachtoffer werden van een trauma. Camera's nemen het verhoor met minderjarigen op. Vooral jongeren die het slachtoffer werden van zedenschennis of andere traumatische gebeurtenissen, worden er verhoord door daartoe opgeleide politieagenten. Die ondervragers moeten vermijden dat zo'n verhoor een nieuwe traumatische ervaring voor de minderjarige wordt. Vandaar dat hij of zij moet vermijden suggestieve vragen te stellen, die het kind in de een of andere richting doen antwoorden. De interviewtechniek moet uitgaan van het grootste respect voor het kind, dat zijn eigen verhaal moet kunnen vertellen", zegt Sabien.

"Het grote voordeel van die werkwijze is dat de minderjarige, die slachtoffer of getuige was van een traumatische gebeurtenis, maar één keer zijn verhaal hoeft te doen. Hij wordt ook niet geconfronteerd met de dader. De opnames kunnen in de rechtszaal gebruikt worden. Tot slot kan het verhoor achteraf nog eens worden bekeken, want uit de non-verbale communicatie kan ook veel worden geleerd."