1 op 5 werkstraffen niet uitgevoerd

Tussen 2005 en 2010 is het aantal werkstraffen gestegen van 8.903 naar 10.530. "Vooral correctionele rechters en politierechters leggen werkstraffen op", zegt Open Vld-kamerlid Sabien Lahaye-Battheu. "Al doen de politierechters in Vlaanderen dat nog met de handrem op." Zo hebben Vlaamse politierechters vorig jaar 'maar' 842 werkstraffen uitgesproken, terwijl Franstalige politierechters er maar liefst 2.995 hebben opgelegd, drie keer meer. "Die Vlaamse terughoudendheid heeft ermee te maken dat er niet altijd een geschikte werkstraf te vinden is die verband houdt met verkeersovertredingen of omdat het aanbod ontoereikend is, wat vooral tijdens het weekend het geval is."

Wachtlijst

Door de toename van het aantal werkstraffen krijgen de justitiehuizen, die een geschikte werkplek moeten zoeken en de veroordeelden moeten begeleiden, het allemaal niet meer gebolwerkt. Het gevolg is dat maar een goede helft van de werkstraffen (58 procent) in 2010 kon worden uitgevoerd binnen de wettelijke termijn van één jaar na het vonnis.

"Niet alleen zijn er wachtlijsten, er zijn ook te weinig plaatsen om werkstraffen uit te voeren", zegt Sabien Lahaye-Battheu. "Vooral in het weekend is de vraag erg groot omdat zowat de helft van de veroordeelden een job heeft en hun straf dus in het weekend moet uitvoeren."

Eén op de vijf werkstraffen (18,6 procent) wordt zelfs niet of niet helemaal uitgevoerd.

"Doorgaans gebeurt dat omdat de mensen in kwestie hun voeten vegen aan het werk, voortdurend te laat komen of zelfs niet meer komen opdagen", zeggen Dominiek Six en Dries Bullynck van Halte R in Roeselare. Jaarlijks sturen zij zowat 450 tot 500 mensen die veroordeeld werden tot een werkstraf uit naar containerparken, kringloopwinkels, keukens van ziekenhuizen en rusthuizen, gemeentelijke groendiensten of bij voetbalclubs zoals KV Kortrijk, Zulte-Waregem en Roeselare waar ze de tribunes vegen, de grasmat onderhouden en klusjes opknappen. Als de werkstraf niet wordt uitgevoerd, krijgt de veroordeelde een vervangende celstraf of mogelijk een geldboete.

Slachtoffers

Ook voor de slachtoffers zijn werkstraffen nu niet altijd ideaal. "Voor slachtoffers of nabestaanden na een verkeersongeval is het vaak al moeilijk om te aanvaarden dat een dader 'maar' een werkstraf kreeg opgelegd en vaak blijven ze helemaal in het ongewisse over wat en hoe, waardoor het risico bestaat dat ze de doodrijder van hun zoon tegen het lijf lopen in het containerpark om de hoek", zegt Sabien Lahaye-Battheu. Ze diende daarom een wetsvoorstel in dat bepaalt dat de slachtoffers ingelicht moeten worden over de uitvoering van de werkstraffen.

Bron: Het Laatste Nieuws, 10 juni 2011.