Jaarlijks 270-tal kinderen ontvoerd naar buitenland


“Zeker in de zomervakantie zijn internationale kinderontvoeringen een actueel thema. Uit een studie van Child Focus blijkt dat ruim de helft van de kinderen tijdens een vakantie door hun vader of moeder naar het buitenland worden ontvoerd. Child Focus verwijst door naar de bevoegde FOD”, zegt Sabien. “Kort op de bal spelen en een goede samenwerking tussen de verschillende diensten is cruciaal.”

 

De FOD Justitie (Centrale Autoriteit Rechtshulp in Burgerlijke Zaken, federaal aanspreekpunt in 2005 opgericht) helpt de ouder op gerechtelijk, psychologisch en financieel vlak (repatriëringskosten) en is bevoegd wanneer het kind door een ouder ontvoerd werd naar een land dat een internationaal of multilateraal verdrag heeft ondertekend.[1] Naar repatriëringskosten toe nam de FOD Justitie in 2012 16.438 euro voor haar rekening, 5.735 euro in 2013 en 776 euro in 2014.

 

 

nieuwe dossiers

afgesloten

vrijwillige terugkeer

verzoeken met intrekking

terugkeer na rechterlijke beslissing

minnelijke schikking

2011

166

60 (36%)

27

8

7

0

2012

152

60 (39%)

24

0

4

5

2013

124

44 (35%)

20

0

1

2

2014

159

53 (33%)

20

0

6

8

 

De FOD Buitenlandse Zaken (Directie van Consulaire Zaken) is bevoegd wanneer de ouder-ontvoerder zich in een land bevindt waarmee België geen verdrag heeft gesloten. Toch is het niet uitzonderlijk dat de FOD Justitie een specifieke tussenkomst vraagt aan de FOD Buitenlandse Zaken in deze dossiers, om op deze manier voordeel te halen uit een lokale Belgische vertegenwoordiging via onze diplomatieke en consulaire Posten in betrokken landen.

 

 

 

opgevolgde dossiers

afgesloten

oplossing gevonden voor geschil*

kinderen meerderjarig

geen gevolg meer van ouders aan vraag tot tussenkomst

2011

106

13 (12%)

11

2

0

2012

118

9 (8%)

7

1

1

2013

121

22 (18%)

13

7

2

2014

117

14 (12%)

10

4

0

 

*terugkeer van de kinderen naar België of intermediair akkoord tussen de ouders (niet persé een terugkeer naar België)

 

“Wanneer het kind is ontvoerd naar een land, dat een verdrag heeft ondertekend, geraakt de zaak in een derde van de gevallen opgelost. In de andere gevallen is dat slechts in een achtste van de gevallen”, besluit Lahaye-Battheu uit de cijfers.



[1] De 86 landen waarmee België verbonden is door voornoemde Conventie van Den Haag uit 1980 zijn: Albanië, Andorra, Argentinië, Armenië, Australië, Bahama’s, Belarus, Belize, Bosnië-Herzegovina, Brazilië, Bulgarije, Burkina Faso, Canada, Chili, China (Macao, Hong Kong), Colombia, Costa Rica, Cyprus, Denemarken, Dominicaanse Republiek, Duitsland , Ecuador, El Salvador, Estland , Fiji, Finland, Frankrijk , Georgië, Griekenland, Guatemala, Honduras, Hongkong, Hongarije , Ierland, IJsland, Israël, Italië, Japan, Kroatië, Letland, Litouwen, Luxemburg , Macao, Macedonië, Malta, Marokko, Mauritius, Mexico, Moldavië, Monaco, Montenegro, Nederland, Nicaragua, Nieuw-Zeeland, Noorwegen , Oekraïne, Oezbekistan, Oostenrijk , Panama, Paraguay, Peru, Polen, Portugal , Roemenië , Saint Kitts en Nevis, San Marino, Servië, Seychellen, Singapore, Slovakije, Slovenië, Spanje, Sri Lanka, Thailand, Trinidad en Tobago, Tsjechië, Turkmenistan, Turkije , Uruguay, Venezuela, Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten van Amerika, Zuid-Afrika, Zweden, Zwitserland en Zimbabwe.

Daarnaast ondertekende België ook 2 bilaterale akkoorden op het gebied van internationale kinderontvoeringen: protocolakkoord tot

-       instelling van een Raadgevende Marokkaans-Belgische Commissie inzake Burgerrechterlijke Zaken, ondertekend op 24 april 1981.

-       instelling van een Raadgevende Belgische-Tunesische commissie  inzake Burgerrechterlijke Zaken, ondertekend op 27 april 1989.