Kwestie anonieme zaaddonatie zit muurvast

De vereniging werd opgericht door twee Belgen en vier Nederlanders. Het verhaal van een van de Belgische initiatiefnemers, Stephanie Raeymaeckers (39), kwam al uitgebreid in de media aan bod. Op hun 25ste kwamen haar broer, zus en zijzelf - een drieling dus - te weten dat ze donorkinderen waren. Vorige zomer kwam een nieuwe klap. Toen bleek haar zus een andere vader te hebben dan de andere twee. "Sindsdien zijn we dus op zoek naar twee vaders", zucht Stephanie.

Ze richtte Stichting Donor Detectives op samen met vijf andere lotgenoten. Ze willen andere donorkinderen helpen in hun zoektocht naar hun biologische vader. Met de hulp van internationale DNA-databanken en stamboekplatformen kunnen ze er toch in slagen om de anonieme spermadonor op te sporen.

Bij een van de zes initiatiefnemers is dat ondertussen ook gelukt. "Het verhaal van Emi toont aan dat het kan. Zij vond haar vader, anderen vonden al een familielid. Het beste bewijs dat donorkinderen nooit mogen opgeven", stelt Stephanie Raeymaeckers.

Raeymaeckers is ook voorzitter van de VZW donorkinderen, een organisatie die al lang ijvert voor de afschaffing van de anonimiteit bij spermadonaties in ons land. Nederland heeft al sinds 2004 een wet die anonieme donatie verplicht. Maar in België is de anonimiteit van spermadonoren nog altijd wettelijk gegarandeerd.

CD&V als N-VA dienden allebei al wetsvoorstellen in bij het federale parlement om die anonimiteit af te schaffen. Zij bekijken het vooral vanuit de donorkinderen zelf. Zo noemde N-VA-kamerlid Valerie Van Peel onlangs in De Afspraak de anonieme donaties "immoreel", omdat het volgens haar een basisrecht is om je afstamming te kennen.

Geen studenten

Maar Open Vld hield telkens het been stijf. De liberalen komen binnenkort wel met een aangepast wetsvoorstel. Daarin is nog altijd geen sprake van een afschaffing, maar wel van een afzwakking van die anonimiteit, laat kamerlid Sabien Lahaye-Batteheu weten. "Er mag best meer vrijheid zijn. Het moet mogelijk zijn dat kinderen bepaalde kenmerken van de donor te weten kunnen komen, of zelfs de volledige identiteit. Maar dat laatste wel enkel als alle betrokkenen ermee akkoord gaan."

Volgens haar staat tegenover de kleinere groep van donorkinderen die problemen ondervinden een grote groep gezinnen die wél gelukkig zijn. "Een volledige afschaffing van de anonimiteit zal er volgens ons vooral voor zorgen dat het aantal donoren daalt en dat zou erg problematisch zijn."

Volgens Van Peel bewijst het buitenland dan weer dat dat niet het geval is, als je als overheid maar voldoende inspanningen doet om donoren te zoeken. "We gaan vooral bewustere donoren krijgen die beter nadenken over de gevolgen, geen studentjes zoals nu."

Bron: De Morgen, woensdag 31 mei 2017, Cathy Galle